Internet poza swoim pozytywnym wpływem na codzienne funkcjonowanie ma także niewątpliwie negatywny wpływ na nasze życie. Największy problem, jaki nam sprawia sieć, to stopniowe, nieustające zabieranie naszej prywatności. Inny – to uzależnienia (podobne do nałogu) od tego medium.
Komputer przyszłość czy zagrożenie?
Rozwój technologi czy szeroko rozumianej cyfryzacji jest zauważalny w każdym obszarze naszego funkcjonowania. Z jednej strony stanowi to fundamentalne źródło naszego rozwoju z drugiej daje ogrom możliwości. To w jaki sposób korzystamy z internetu, ile czasu spędzamy często uzależnione jest od wykonywanej przez nas pracy. Potrzeb które w danym momencie chcemy zaspokoić czy po prostu sposobu spędzania czasu wolnego.
Z każdej niemalże strony czyhają na nas zagrożenia cyber-przestrzeni. Problem jest na tyle poważny, że w świetle przeprowadzonych badań przez Kimberly Young z University of Pittsburgh (USA), pionierkę badań nad uzależnieniem od komputera i sieci internetowych. Wyróżnia się aż pięć podtypów związanych z uzależnieniem:
erotomanię internetową (cybersexual addiction) – np. oglądanie filmów i zdjęć o charakterze pornograficznym, uczestniczenie w czatach o tematyce seksualnej itp. ( Cyberseks),
socjomanię internetową, czyli uzależnienie od internetowych kontaktów społecznych (cyber-relationship addiction) – np. korzystanie z chat-roomów i poczty elektronicznej, uczestniczenie w grupach dyskusyjnych. Zastępują one kontakty z rodziną i przyjaciółmi, a nawet występują jako tzw.„wirtualne zdrady”,
uzależnienie od sieci internetowej (net compulsions) – np. uzależnienie od gier hazardowych (internetowy patologiczny hazard w kasynach sieciowych). Od gier sieciowych (przeciwnikiem jest żywy człowiek, który również siedzi w tym momencie przy monitorze), od operacji giełdowych poprzez internet, od aukcji czy zakupów online,
przeciążenie informacyjne – czyli przymus pobierania informacji (information overload) – np. poszukiwanie nowych informacji, przeszukiwanie baz danych,
uzależnienie od komputera (computer addicion) – np. uzależnienie od gier komputerowych.
Wyłącz kiedy będzie za późno
Niestety coraz częściej mówiąc o uzależnieniu od komputera , mamy do czynienia z dziećmi czy dorastającą młodzieżą. Dlatego coraz częściej mówi się, że dostęp do wszelkiego rodzaju sprzętu komputerowego (laptop, telefon komórkowy, tablet itp.) powinien być zabroniony co najmniej do 3 roku życia dziecka o ile nie dłużej.
Rzeczywistość jest coraz bardziej przerażająca. Małe dzieci niczym artyści potrafią malować palcami po szklanym ekranie. Przede wszystkim telefon komórkowy staje się dla nich podstawowym narzędziem z którego korzystają codziennie. Służy im nie tylko do kontaktu, rozmowy. Także do oglądania filmów, grania w gry komputerowe czy pokazywania siebie w najróżniejszych momentach swojego życia.
Aktywność fizyczna ustępuje miejsca aktywności wirtualnej. To jest świat w którym dzieci uwalniają swoje wodze fantazji, swoje pokłady energii niestety często spędzając tam większą część swojego wolnego czasu.
Rodzic jest w sytuacji niezwykle trudnej dlatego, że sam wie, że multimedia są i będą. Tylko ich jakość będzie się polepszać. Świat będzie coraz bardziej skomputeryzowany, dostępność jeszcze łatwiejsza. Technologia komputerowa rozwija się w bardzo szybkim tempie. To przyszłość młodego pokolenia to ich świat.
Wymienione przez Kimberly Young podtypy uzależnia komputerowego mogą stanowić swego rodzaju podpowiedź do codziennej obserwacji swoich dzieci. Szczególną uwagę należy zwrócić wtedy, gdy: dziecko zaczyna pogarszać się w nauce, często zapomina różnych rzeczy, ma problemy z koncentracja, łatwo daje się wyprowadzić z równowagi, przejawia zachowania agresywne (najczęściej w momencie wyłączenia komputera).
Ponadto dziecko uzależnione od komputera zamyka się w swoim świecie, jest niedostępne dla innych. Dba tylko o to aby dokończyć grę komputerową. Pochłania na to cały swój wolny czas i energię. Dlatego w takich sytuacjach zdarza się, że może odmówić jedzenia czy wykonywania podstawowych czynności.
Co robić ?
Pomoc w takich sytuacjach najczęściej zaczyna się w środowisku rodzinnym. Można wtedy jasno określić reguły i limity korzystania z komputera. Starać się zachęcać dziecko do spędzania możliwie jak najwięcej czasu na świeżym powietrzu. Dbać o poszerzanie zainteresowań dziecka, zachęcać do uczestniczenia w różnych kółkach tematycznych czy zajęciach sportowych. Skupiać uwagę na dziecku, podejmować próby spędzania wspólnie wolnego czasu, starać się jak najwięcej rozmawiać i aktywnie słuchać dziecka.
Jeżeli w obszarze rodzinnym ta pomoc będzie za mała, lub nie uda jej się wdrożyć poprzez stawiany przez dziecko coraz większy opór. Warto skorzystać z pomocy specjalisty (poradnia leczenia uzależnień)
To co ważne to to, aby dziecko nie pozostawić samo sobie. Ono w ten sposób będzie coraz bardziej uciekało w wirtualny świat, zamykając się na otaczającą go rzeczywistość. Może to w bardzo znaczący sposób zaburzyć jego naturalny rozwój. Dziecko może mieć problemy z umiejętnością radzenia sobie z emocjami, z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami, z prostym komunikowaniu swoich potrzeb.
Dlatego tak ważna jest szybka reakcja i wdrażanie planu pomocowego dla dziecka. Korzystanie z najróżniejszych form pomocy, które mogą pomóc przede wszystkim dziecku, ale również rodzicowi w codziennym funkcjonowaniu.
Jeżeli chcesz podzielić się swoją historią w tym temacie napisz na adres: marta.szkolarozmowy.pl
Zawsze warto rozmawiać:)